Stress, we hebben er allemaal wel op één of andere manier mee te maken in ons dagelijks leven. En zoals je hebt kunnen lezen in mijn vorige blog ‘Leven met stress’, is stress mijn leven binnengeslopen en ben ik op dit moment nog steeds bezig om erachter te komen ‘hoe’ ik het weer uit mijn leven krijg. In blog deel 2 ‘leven met stress’ vertel ik je wat ik allemaal doe om stress uit mijn leven te krijgen en een normaal leven op te bouwen.
Kleine stapjes
Half oktober, nog steeds thuis. Ik weet niet of ik het nou snel vind gaan of juist langzaam. Er waren periodes dat het minder goed ging, periodes dat ik stil stond, maar ook periodes dat ik vooruit leek te gaan. Daar moet je ook voor uitkijken, want soms lijkt het alsof je er alweer bent, maar dan kom je jezelf tóch weer tegen. Ik ben een paar keer teruggefloten. Daar heb ik nu goed naar geluisterd. De valkuil is dat je vergeet in (kleine) stapjes te denken. Zo’n wake-up call is er natuurlijk niet voor niks geweest. “Wat wil ik anders in m’n leven en hoe kom ik daar?” Niet eerst dingen gaan doen en dan pas gaan nadenken…
De eerste zes weken ben ik niet actief geweest op Instagram, dat gaf alleen al rust, moet ik zeggen. Later merkte ik dat ik het ook wel weer ging missen. De eerste 3 maanden voelde vooral alsof ik alles van de afgelopen tijd op een rijtje moest zetten. Wat was er eigenlijk allemaal gebeurd? Ook heb ik in die tijd dingen los moeten gaan laten. Ik was bijvoorbeeld zo erg op zoek naar de oorzaak van m’n lichamelijke klachten, dat ik elke week wel bij een andere specialist zat. En als ik niet ‘op pad’ was, dan was ik thuis wel op internet aan het zoeken wat de volgende stap weer zou kunnen zijn. Ik leefde dus helemaal niet in het hier en nu, maar al 3 stappen vooruit.
Onder de mensen
Na die 3 maanden merkte ik dat dat gedeelte tot rust was gekomen, maar nu moest ik wel écht aan de slag (met m’n hoofd/ gedachtes). Ik had af en toe een gesprek bij de praktijkondersteuner van de huisarts, maar dit is geen psycholoog. Het was fijn dat zij er was om even naar me te luisteren, maar we werkten niet echt ergens naartoe. Ik ben pasgeleden begonnen bij een psycholoog. Het zijn nog maar 3 gesprekken geweest, maar ik merk nu al dat het zin heeft. Al is het maar even om een bevestiging te krijgen van het gevoel dat je al had. De praktijkondersteuner heeft me wel met een paar dingen op weg geholpen; dankzij haar zit ik nu bij een hardloopgroepje. Elke maandag middag doen we een rondje door het bos en bouwen we elke keer verder op zodat je steeds langer achter elkaar kan rennen. Ik vond het een goed idee van haar; én onder de mensen, én lekker bewegen in de buitenlucht. Het was ook een mooie stok achter de deur, elke week op een vaste dag. Ik heb het tempo al goed opgebouwd en merk dat het steeds makkelijker gaat. Ook merk ik, als we terugkomen van het rondje, dat m’n ademhaling een stuk beter is. Dit was ook één van de redenen waarom ik hieraan mee wilde doen, m’n ademhaling kreeg ik maar niet onder controle.
Gezondheid
Ik eet nog steeds gezond, ik neem de juiste supplementen (o.a. magnesium en B12 zijn erg belangrijk als je die zelf niet genoeg binnenkrijgt via je voeding), ik heb een ritme in de dag en ik slaap goed.
Onder goed slapen versta ik:
- ’s Avonds afbouwen naar je slaap toe.
- Niet meer eten 2 uur voordat je gaat slapen.
- De tv op tijd uitzetten.
- Telefoon uit of op vliegtuigstand.
- Lichten dimmen.
- Zorg ik voor een koele, donkere kamer met verduisteringsgordijnen.
- Ik heb soms oordopjes in omdat ik een lichte slaper ben. Ik heb hele fijne van ‘Happy Ears’.
- Een lekker zwaar dekbed om onder te liggen. Als jouw dekbed niet zwaar genoeg is, kan je een ‘verzwaringsdeken’ aanschaffen. Dit geeft rust en helpt dus tegen stress.
- Ik heb geen stekkers in het stopcontact bij het bed/ hoofdeind i.v.m. EMF (electro magnetic field).
- Ik slaap meestal rond de 8 uur per nacht, maar dat is voor iedereen anders. Altijd goed om rekening mee te houden voordat je gaat slapen en hoe laat je dan weer op moet.
Sinds kort heb ik mezelf aangeleerd om met m’n mond dicht te slapen. Dus ik adem alleen via m’n neus. Je wordt hierdoor niet alleen niet meer wakker met een droge mond, ook kom je hierdoor in een diepere slaap, daalt je hartslag en stop je met snurken (als je dat doet). Mocht het je zelf niet lukken, je hebt hier speciale tape voor dat je op je mond kan plakken. Klinkt raar, maar probeer het eens 😉 mij is het gelukt zonder. Deze interessante weetjes leer ik o.a. van Joep Rovers en Jeroen Bouman. Te vinden op Instagram.
Wat wel vervelend is, is dat m’n haar weer is uit gaan vallen. Het ging een tijdje goed, maar het is weer opnieuw begonnen. Dit voelde wel alsof ik weer terug bij af ben. Het is natuurlijk niet dat het zomaar weer is aangegroeid… Ik had het zelf al opgemerkt, maar toen de kapper het ook nog eens zei, kwam het besef nog meer.
Steun
Sinds een paar maanden heb ik een huisgenootje! Benny, een cyperse kitten. Hij heeft streepjes op z’n rug en stipjes op z’n buikje. De naam heeft Rosa bedacht, een vriendin van mij. Het komt van de naam Dom Bénédictine, een likeur die wij altijd drinken. Origineel is het wel! En de naam past helemáál bij ‘m. Ik wilde al heel lang een katje, maar omdat ik op de tiende verdieping van een flat woon, leek me dat niet zo’n goed idee. Maar alles gaat heel goed! Hij vermaakt zich prima en spint de hele dag door. Een teken dat hij zich op z’n gemak voelt. En ik word er ook weer heel blij en ontspannen van. Het is leuk om te zien hoe hij elke dag verandert/ volwassener wordt. We zijn écht maatjes. Sinds kort neem ik ‘m ook mee naar buiten. Ik neem ‘m mee aan een schattig riempje of hij springt op m’n schouder en dan lopen we een rondje om. Hij vindt het geweldig om zo hoog te zitten, zo kan hij alles mooi bekijken. Ik deel af en toe foto’s en video’s op m’n Instagram: @lienn.yasminn Highlight: Benny on tour.
Verwachtingen
Verder ben ik weer genoeg leuke dingen aan het doen en met mensen aan het afspreken! Ik merk wel dat dat dus (weer) kan, ondanks dat je nog in die burn-out zit. Het is namelijk heel iets anders of je naar een feestje gaat waar je lekker los kan gaan en jezelf kan zijn, dan dat je bijvoorbeeld weer aan het werk gaat en er worden dingen van je verwacht. Daar heb ik nu zelf het verschil wel in ervaren. Ik kan me voorstellen dat het er voor de buitenwereld uitziet alsof er niks aan de hand is, maar je weet nooit wat er écht bij iemand speelt…
Het gaat een stuk beter, maar er zijn nog genoeg dingen die ik wil aanpakken samen met de psycholoog. Het belangrijkste is, dat we gaan proberen bij m’n gevoel te komen. Dat klinkt zo zweverig, maar het is écht een ding bij mij. Ik heb me jaren aangepast aan wat anderen willen/ verwachten. Daardoor weet ik heel goed aan te voelen wat andere mensen voelen of nodig hebben, maar weet ik dit voor mezelf niet meer. Daar ben ik achtergekomen in de tijd dat ik thuis zat (en rust had).
Ik heb blijkbaar een manier ontwikkeld om te doen alsof alles goed met me ging. Zo kon ik er zelf mee omgaan, maar hierdoor konden anderen het niet aan mij zien. De psycholoog bevestigde dit. Ze zei zelfs: “als ik jou hier zie zitten, zou ik denken, wat komt zij hier doen”. In ieder geval heel fijn om nu gericht met iets aan de slag te gaan!
In een volgend blog meer over wat ik doe om stress te beperken en wat ik uit de ‘lessen’ heb geleerd. Ervaar jij stress, burn-out of spanning? En wat doe jij om dit gevoel kwijt te raken, laat het in een reactie weten, ik ben benieuwd!
