Oude Vriendin

Voordat Winkelman zaterdags zijn winkel opent doet hij even snel boodschappen op de markt; z’n wekelijkse rituele gangetje. Het is vreemd, maar altijd als hij een poosje de stad uit geweest is, moet hij bij eerste gelegenheid even ‘over de markt’ om zich weer helemaal thuis te voelen. Elke gek z’n gebrek.
Zich aldus begevend in de richting van de Gedempte Nieuwesloot liep Wijnman in de Magdalenenstraat een Oude Vriendin achterop. Ze merkte hem niet op en pardoes stak hij zijn arm door de hare. Even schrok ze op uit haar peinzen en toen herkende ze hem, lachte en trok zijn arm innig tegen zich aan. Ze paste haar tred aan en zo liepen ze getweeën verder alsof ze dat al jaren zo deden.
‘Sinds wanneer draag jij een bril,’ ondervroeg Winkelman haar.
‘Sinds ik niet meer zo goed kan zien,’ zei ze terug.
‘Hè ja,’ bromde Winkelman, ‘en sinds wanneer is dat dan? Ik wil alles van je weten, ik heb je zo lang niet gezien.’
‘Sinds een maand of twee,’ rekende ze terug.
‘En, wat is de laatste roddel?’
Ze dacht diep na. ‘Ik zou het niet weten. Ik word totaal opgeslokt door mijn gezin. Ik kom haast nergens meer.’
‘Die bril staat je best wel kek,’ ging Wijnman verder. Hij had met haar te doen, vroeger was geen zee te hoog voor haar.
Nog steeds stevig gearmd sloegen ze aan het eind van het straatje rechtsaf en bleek dat ze allebei naar de marktbakker gingen.
‘Ik kom straks even bij je langs voor wijn,’ beloofde Oude Vriendin. ‘Wat later op de dag, zodra ik mijn handen vrij heb. Inderdaad trof hij haar later die dag weer. Ze koos voor een sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland. Die had hij openstaan om te promoten. Ze zaten nu aan de tafel-der-gesprekken, maar het was alsof ze alle kruit hadden verschoten in hun ontmoeting op straat. Nu ging het nog alleen over de inhoud van hun glazen.
‘Wat granny smith proef ik,’ zei ze bij het eerste nipje.
’Dat proef je goed’ antwoordde hij. Een kenmerk van sauvignon blanc is granny smith.
Ze keek hem parmantig aan en bestelde een doosje van zes. ‘Mmm Lekker’, zei ze bij de laatste slok. Ze vond elke wijn lekker, het maakte niet uit wat die haar bood.
Hij bleef alleen achter met al zijn kennis over wijn, die hij niet aan haar had kunnen slijten.
Dat ging vlot, dacht hij nog, terwijl hij haar met de bestelling zag verdwijnen.