Op de vooravond van de gedeeltelijke lockdown aten ze bij de Turfmarkt in Alkmaar. Daar kregen ze een bordje oesters van het huis om mee te beginnen.
Blijkbaar konden de oesters niet bewaard worden, vooruitlopend op het uitgelekte nieuws dat de lockdown er aan zat te komen. Ze werden in dank aanvaard en weggespoeld met een wijn uit de Rueda, 100% Verdejo. Simpel, doch doeltreffend…
Vanaf een uur of zeven zat iedereen om hen heen op z’n mobiel de briefing van de regering te volgen waarin de verwachte sluiting van de restaurants z’n beslag kreeg.
Aan het tafeltje naast het hunne, keurig op anderhalve meter afstand, werd deze maatregel met gemor aangehoord. Allerlei complotten passeerden de revue. Waren de voorgeschotelde cijfers wel betrouwbaar?
Niemand kende een corona-patiënt in zijn/haar onmiddellijke omgeving. Was het allemaal wel zo erg als gezegd op het journaal? De term ‘nep-nieuws’ viel. De jeugd aan die andere tafel was zwaar verontwaardigd, zoveel was duidelijk. Gezondheidsdictatuur, heette het.
‘Denk je werkelijk dat onze regering er willens en wetens op uit is om ons te benadelen met die sluiting,’ opperde een tafelgenoot.
Daar moest even over nagedacht worden. ‘Ik pik het niet,’ zei het meisje naast hen, waarna ze opsomde wat voor haar de consequenties waren. Ze deed iets in de muziek en daarvoor golden vanaf morgen strenge restricties: geen publiek, en dus geen werk en vervolgens geen inkomen.
Er werd met haar meegeleefd, meer konden ze niet doen.
Onderwijl probeerden ze het eten op hun bord niet koud te laten worden: een lady steak met een glas Primitivo, een bordje gamba’s met drie mini Jacobsschelpen met een glas Viognier ernaast. Bij de pasta arrabiata werd een bijpassend speciaal-bier geschonken.
Bij een eerder bezoek aan de Turfmarkt aten ze een zeebaars van de grill en bestelden daarbij een flesje Pinot Grigio, die buiten de kaart om werd aangeraden.
Hoewel er deze keer heilbot op het menubord stond aangegeven, was de vis op. ‘Te weinig besteld,’ werd hen uitgelegd.
Beide keren was het er gi-ga-druk en was de bediening daar niet op berekend. De gegrilde geitenkaas op de pasta arrabiata was onvoldoende warm en moest opnieuw verhit worden, waardoor de eetpartij niet synchroon liep.
De ene helft van het gezelschap was al klaar met eten, terwijl de andere nog zat te wachten op de opgewarmde schotel. Ook de voorgaande keer moest er door de drukte lang gewacht worden op de zeebaars van de grill.
Begrijpelijk voor een populaire locatie, maar toch….
Tijdens het wachten bespraken ze de opmerkingen aan de belendende tafel ‘gezondheidsdictatuur’ en het inwisselbare wijnaanbod in het merendeel van de restaurants.
Nogmaals, de plek is top en mede daardoor waarschijnlijk druk bezocht; geen discussie daarover. De afhandeling van het bestelde kan beter.
De wijn vergoedde veel, maar is wijn daarvoor bedoeld…? Overigens werd er zoals gezegd, bij de de arrabiata een biertje gedronken, een ‘Bierkout Ontzettend Blond’.
Daarover waren ze vol lof. Dat dan weer wel…
