De meest onderschatte wijn is de sherry. In Nederland vaak weggezet als damesdrankje. Dit vanwege zijn/haar populariteit in de jaren zestig van de vorige eeuw onder oudere dames die niets anders wisten te doen dan een flesje open te trekken, liefst de zoete soort, en dat dan op de meeste ongebruikelijke tijden.
Toch is dit een verrukkelijke wijn die inmiddels is weggezakt in onze aandacht. Laten we eens een poging wagen daar verandering in te brengen.
Het solera-systeem, het traditionele en authentieke systeem dat wordt gebruikt voor het laten rijpen van sherry wijnen en is een dynamisch systeem waarbij wijn uit verschillende stadia van het rijpingsproces, van oud tot jong, wordt gemengd om zodoende één type wijn met consistente, specifieke kenmerken te verkrijgen, die uiteindelijk op de markt terecht komt. Deze sherry, want daar gaat het over, is dus het resultaat van het combineren van verschillende jaargangen. Zowaar een ingewikkelde methode, maar laat ik proberen dit te verduidelijken.
Het solera-systeem is een methode om door middel van oversteken (= overhevelen) wijn of een andere vloeistof op te voeden dan wel een gelijke smaak en kwaliteit te krijgen. Een tamelijk bewerkelijke manier.
Bij sherry is een succesvolle toepassing van het solera-systeem vereist, een nauwkeurige rangschikking van de vaten in de bodega volgens verschillende leeftijdsniveaus.
De ‘criadas’ (= vaten) worden in lagen op elkaar gelegd. Elke laag bevat sherrywijn van één en dezelfde leeftijd. De onderste laag wordt, net als het hele systeem, de solera genoemd. Solera komt van ‘suelo’, het Spaanse woord voor vloer of bodem. Het aantal criadas varieert van drie tot zeven per bodega.
Ook in de volgende column zal het over sherry gaan, een drank waaraan je niet zomaar voorbij kunt gaan. Zo is er als een gortdroge fino tot een gerijpte amontillado, plus de zoete variant, een PX. Allemaal verschillend en veel te mooi voor alleen oudere dames.
Wordt vervolgd.

Laat een reactie achter