Over de vorige column bestond enige verwarring. Is een tempranillo blanco een druivensoort of een blanc-de-noir wijn?
Laat ik eerst eens uitleggen wat een blanc-de noir precies is. Schrijver dezes heeft al eens eerder uitgelegd dat je van een blauwe druif witte wijn kunt maken, zoals gebeurt in menig champagne. Het sap van de blauwe druif is namelijk wit en de kleur van de wijn wordt bepaald door de schil. Zodat je bij een lichte inweking van de schillen een rosé krijgt. Dus is een rosé geen mengsel van rode en witte wijn, wat nog wel eens gedacht wordt, maar krijgt zijn kleur door een kort contact met de schillen. Tenminste, zo hoort het te zijn. Bij een blanc-de-noir (witte wijn van blauwe druiven) komt de schil niet in contact met het sap zodat dit een witte wijn oplevert. Het is maar dat je het weet.

Er bestaat ook een witte variant van de tempranillo druif en dit levert uiteraard een witte wijn op. Deze variant is tamelijk bijzonder en verschafte de eerdergenoemde verwarring. Terecht dat mevrouw v.d.B. te A. hier een vraag over stelde. De wijn die in de vorige column besproken werd is namelijk een blanc-de-noir; een witte wijn gemaakt van een blauw druivenras. Meestal is dit het geval, omdat de tempranillo blanco druif een zeldzaamheid is en op een klein areaal wordt aangeplant. Vanwege zijn onbekendheid is het daarmee een nogal dure wijn. Wat een boer niet kent….

Qua uiterlijke kenmerken is de witte variant vrijwel identiek aan de blauwe. Ze hebben dezelfde groeicyclus en zijn beide gevoelig voor ziekten. Het enige verschil zijn de bessen en de bladeren, die zijn bij het witte ras namelijk wat kleiner.
Wijnen van de tempranillo blanco zitten tamelijk hoog in de alcohol, maar bezitten een goede structuur en fijne zuren. Intense aroma’s van citrus, witte bloemen en tropisch fruit zijn volop aanwezig.

Laat een reactie achter